Είκοσι τρία χρόνια, 8.551 μέρες. Αυτό είναι το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την 15η Απριλίου 1989 μέχρι σήμερα. Τόσο χρειάστηκε για να λάμψει η πραγματική αλήθεια για την τραγωδία του Χίλσμπορο. Ο Θέμης Καίσαρης παραθέτει στοιχεία και αναλύει τα αποτελέσματα της ενδελεχούς έρευνας που αποκατέστησε την αδικία των φίλων της Λίβερπουλ. Είκοσι τρία χρόνια, 8.551 μέρες. Αυτό είναι το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την 15η Απριλίου 1989 μέχρι σήμερα.
Σε όλο αυτό το διάστημα, η επίσημη εκδοχή ήταν η εξής: Στον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας ανάμεσα στην Λίβερπουλ και την Νότιγχαμ Φόρεστ, στο Χίλσμπορο του Σέφιλντ, 96 οπαδοί της Λίβερπουλ έχασαν την ζωή τους και δεκάδες άλλοι τραυματίστηκαν σοβαρά, με κάποιους εξ αυτών να μένουν παράλυτοι ή φυτά για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Υπεύθυνη για την τραγωδία ήταν εν μέρη η αστυνομία, που δεν ενήργησε ως όφειλε, αλλά σύμφωνα με τις τότε αναφορές στον Τύπο και την επίσημη αναφορά του Λόρδου Τέιλορ που ερεύνησε την υπόθεση, το μεγαλύτερο βάρος έπεφτε στους οπαδούς. Κάποιοι εξ αυτών ήταν μεθυσμένοι, κάποιοι άλλοι δεν είχαν εισιτήριο, έφτασαν καθυστερημένοι στο γήπεδο κι έκαναν το γνωστό ντου.
Η βίαια και παραβατική συμπεριφορά των χούλιγκανς ήταν αυτή που οδήγησε 96 ανθρώπους σε φρικτό θάνατο, να πεθάνουν όρθιοι, ανάμεσα στους χιλιάδες που συμπιέστηκαν σ’εκείνο το μοιραίο πέταλο. Οι ίδιοι οι νεκροί θεωρήθηκαν εν πολλοίς υπεύθυνοι για τον θάνατό τους, μαζί με τους υπόλοιπους χούλιγκανς, που προκάλεσαν την τραγωδία, σκότωσαν τους δικούς τους φιλάθλους, αλλά την γλίτωσαν.
Πέρασαν 23 χρόνια και σ’όλο αυτό το διάστημα τα παραπάνω ήταν η επίσημα αποδεκτή αλήθεια. Σήμερα δόθηκαν στην δημοσιότητα τα αποτελέσματα της ανεξάρτητης επιτροπής που ανέλαβε πριν αρκετούς μήνες να ερευνήσει τα 400.000 απόρρητα έγγραφα, έγγραφα που για πρώτη φορά τέθηκαν στην διάθεσή τους. Το πόρισμα της επιτροπής πρώτα ανακοινώθηκε σήμερα το πρωί στις οικογένειες των θυμάτων κι εν συνεχεία έφτασε στα χέρια του Τύπου και του πρωθυπουργού της Αγγλίας, Ντέιβιντ Κάμερον.
Η αλήθεια είναι τώρα πια η εξής:
Οι οπαδοί δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη για την τραγωδία. Κανείς δεν ήταν μεθυσμένος, κανένας δεν έκανε ντου, κανένας δεν είχε κάποιου είδους βίαιας ή παραβατικής συμπεριφοράς που προκάλεσε ή συνέβαλε στο δυστύχημα. Η ευθύνη για την τραγωδία ανήκει 100% στην αστυνομία, που πρώτα πήρε την λανθασμένη απόφαση να ανοίξει μια πύλη εξόδου και να στείλει την μάζα του πλήθους στην κεντρική κερκίδα στο πέταλο, την ώρα που τα πλαϊνά τμήματα ήταν μισογεμάτα, έτοιμα να υποδεχθούν εκεί τον κόσμο και μετά δεν έκανε σχεδόν τίποτα για να βοηθήσει.
Το λυπηρό είναι πως οι σημερινές αδιαμφισβήτητες αποκαλύψεις δεν σταματούν εκεί. Το θέμα δεν είναι μόνο η επίσημη αποδοχή πως οι οπαδοί δεν είχαν την παραμικρή ευθύνη. Το θέμα είναι πως αποδείχθηκε, με στοιχεία που δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση, αυτό που οι οικογένειες των θυμάτων φώναζαν εδώ και 23 χρόνια: υπήρξε ξεκάθαρο σχέδιο, μια ξεκάθαρη πια συνωμοσία, με στόχο να φύγει σχεδόν κάθε ευθύνη από τις αρχές και να κατασκευαστεί μια 100% ψεύτικη εκδοχή, που θα κάνει τους πάντες να πιστέψουν πως το Χίλσμπορο ήταν άλλη μία περίπτωση χουλιγκανισμού.
Όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Αγγλίας δήλωσε σήμερα στην Βουλή, τα ανώτερα στελέχη της αστυνομίας αλλοίωσαν σκόπιμα 164 καταθέσεις απλών αστυνομικών που ήταν εκείνη την ημέρα στο γήπεδο. Εκατόν εξήντα τέσσερις καταθέσεις, που έλεγαν τα πράγματα όπως έγιναν, αλλοιώθηκαν πριν φτάσουν στα χέρια του Λόρδου Τέιλορ. Αφαιρέθηκαν εντελώς 116 παράγραφοι, που περιέγραφαν τις αστυνομικές παραλείψεις και εξηγούσαν πως από την ώρα που ξεκίνησε το κακό, δεν υπήρξε καμία συντονισμένη ενέργεια που θα γλίτωνε ζωές. Αποδείχθηκε πως ο τότε ιατροδικαστής αποφάνθηκε επίτηδες πως ήταν όλοι νεκροί στις 3.15 (ο αγώνας ξεκίνησε στις 3). Το έκανε επίτηδες, έτσι ώστε καμία έρευνα να μην γίνει για τις παραλείψεις και τα λάθη που έγιναν μετά από εκείνο το χρονικό σημείο, έτσι ώστε να μην παρθούν καταθέσεις για όσα συνέβησαν μετά τις 3.15.
Σήμερα οι οικογένειες των θυμάτων άκουσαν να επιβεβαιώνεται αυτό που φώναζαν χρόνια, πως πολλοί από τους νεκρούς ήταν ακόμα στη ζωή στις 3.15. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους: Από τους 96 νεκρούς, οι 59 θα μπορούσαν να είχαν σωθεί με μια βασική κι απλή ιατρική βοήθεια. Αφέθηκαν να πεθάνουν, με μόνη βοήθεια αυτή των υπόλοιπων οπαδών, που έκαναν φορεία τις διαφημιστικές πινακίδες και προσπαθούσαν μάταια να σώσουν όσους μπορούν.
Αφέθηκαν να πεθάνουν, με μοναδική αρωγή τα μόλις δύο ασθενοφόρα που μπήκαν στο γήπεδο. Δύο από τα 42 που είχαν σπεύσει έξω από το Χίλσμπορο. Τα υπόλοιπα 40 δεν μπήκαν ποτέ στον αγωνιστικό χώρο, γιατί κανείς δεν έδωσε τέτοια εντολή, γιατί “μέσα γίνονται φασαρίες και τίποτε άλλο”. Και δεν τελειώσαμε ακόμα.
Το μέγεθος της συνωμοσίας δεν σταματά εδώ. Ο ιατροδικαστής πήρε δείγματα αίματος από όλους τους νεκρούς, ακόμα κι από παιδιά ηλικίας 12, 13, 14 χρόνων. Έπρεπε σώνει και ντε να αποδειχθεί πως οι μεθυσμένοι χούλιγκανς ήταν η αιτία. Για όσους δεν είχαν ίχνος αλκοόλ στο αίμα τους, τα σημερινά στοιχεία λένε πως η αστυνομία ξεψάχνισε το ποινικό τους μητρώο για να βρει οτιδήποτε που να ταιριάζει στο επιθυμητό προφίλ του “ταραξία που προκάλεσε μια τραγωδία”. Όλες οι αναφορές των ανώτερων αστυνομικών που έφτασαν στα χέρια του Λόρδου Τέιλορ έλεγαν το ίδιο πράγμα: μεθυσμένοι χούλιγκανς, χωρίς εισιτήρια, δολοφόνοι. Και δεν τελειώσαμε ακόμα.
Δεν θα μπορούσε να υπάρχει μια τέτοια συνωμοσία κι αλλοίωση της πραγματικότητας χωρίς την συνεισφορά του Τύπου. Δεν ήταν μόνο η Sun με το εμμετικό πρωτοσέλιδο με τίτλο “Η αλήθεια” που έλεγε πως “οι οπαδοί έκλεβαν τους νεκρούς, κατουρούσαν τους γενναίους αστυνομικούς και έδερναν αυτούς που έδιναν το φιλί της ζωής”. Σχεδόν όλες οι εφημερίδες φιλοξένησαν τις επόμενες μέρες της τραγωδίας ρεπορτάζ που μιλούσαν για οπαδούς που επιτέθηκαν στα ασθενοφόρα, έκαναν βανδαλισμούς κι όχι μόνο προκάλεσαν το δυστύχημα, αλλά επιβάρυναν τις όποιες διαδικασίες διάσωσης. Την θέση των καταθέσεων που φώτιζαν ξεκάθαρα τις ευθύνες των αρχών, πήραν 100% κατασκευασμένες αναφορές που μιλούσαν για χουλιγκανισμούς που δεν συνέβησαν ποτέ.
Όλα τα παραπάνω είναι η Αλήθεια που έλαμψε σήμερα και πήρε άπαξ και διαπαντός την επίσημη επιβεβαίωση του Πρωθυπουργού της Αγγλίας. Όλα τα παραπάνω είναι η Αλήθεια που φώναζαν τόσα χρόνια οι οικογένειες των θυμάτων, η Αλήθεια που μπορούσε να δει όποιος διάβαζε έστω 1-2 σχετικά κείμενα ή παρακολουθούσε ένα από τα ντοκιμαντέρ που φώναζαν πως η επίσημη εκδοχή δεν είναι παρά ένα φρικτό, κατασκευασμένο ψέμα.
Για 23 χρόνια οι συγγενείς κι οι φίλοι των νεκρών και των τραυματιών έψαχναν την δικαίωση. Σε όλο αυτό το διάστημα τους έλεγαν πως δεν θα τα καταφέρουν, πως δεν πρόκειται ποτέ κανείς να παραδεχθεί τίποτα, ούτε θα μπορέσουν να τους αναγκάσουν με στοιχεία να παραδεχθούν την συνωμοσία και τα ψεύδη. Για 23 χρόνια δεν κουβαλούσαν μόνο το σταυρό του χαμού των αγαπημένων τους προσώπων, αλλά έπρεπε να υπομένουν το αδιανόητο: την κοινή γνώμη, τους οπαδούς των άλλων ομάδων να τους λένε πως δεν υπάρχει καμία συνωμοσία και το μόνο που υπάρχει είναι η ευθύνη των χούλιγκανς που σκότωσαν τα αδέρφια τους στο πέταλο.
Δεν ήταν μόνο οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ που φώναζαν τόσα χρόνια “you killed your own fans, murdering bastards, 96 were not enough”. Δεν ήταν μόνο οι οπαδοί της Τσέλσι, που στον περσινό ημιτελικό Κυπέλλου Αγγλίας με την Τότεναμ διέκοψαν το ενός λεπτού σιγής για να φωνάξουν για τους “δολοφόνους”. Δεν ήταν μόνο το περίφημο “typical scousers, always the victim, never your fault”, που ήταν η κλασική ειρωνική απάντηση για το Χίλσμπορο. “Ναι, σας ξέρουμε, εσείς είστε τα θύματα, δεν φταίτε ποτέ”.
Ήταν η κοινή γνώμη, που προτιμούσε να πιστέψει το κράτος και την αστυνομία, παρά να αποδεχθεί πως οι οικογένειες των θυμάτων δεν μπορεί για 23 χρόνια να φωνάζουν για κάτι που δεν υπάρχει. Ήταν οι γενιές και γενιές ποδοσφαιρόφιλων σε όλον τον κόσμο που, χωρίς να φταίνε, μεγάλωσαν πιστεύοντας πως το Χίλσμπορο ήταν μια ακόμη περίπτωση χουλιγκανισμού. “Αυτοί ήταν στο Χέιζελ, τα ίδια έκαναν και στο Χίλσμπορο, μόνο που εκεί σκοτώθηκαν μεταξύ τους”.
Ήταν ακόμα και τα επίσημα χείλη, σαν αυτά του δημάρχου του Λονδίνου, του Μπόρις Τζόνσον. Διαβάστε δηλώσεις που έγιναν το 2004: “Μια βαθιά απεχθής ψύχωση των οπαδών της Λίβερπουλ, να βλέπουν πάντα τους εαυτούς τους ως θύματα. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την αποτυχία των οπαδών να αναγνωρίσουν, έστω και σήμερα, πως έπαιξαν ρόλο στην τραγωδία, με τους μεθυσμένους χούλιγκανς που απερίσκεπτα έκαναν ντου. Η αστυνομία έγινε ένας βολικός αποδιοπομπαίος τράγος, το ίδιο κι η εφημερίδα Sun.”
Μέσα σ’αυτό το κλίμα προσπαθούσαν οι οικογένειες των θυμάτων να βρουν το δίκιο τους. Σήμερα δήλωσαν πως έφτασαν στο τέλος μιας διαδρομής: καθάρισαν, μια για πάντα, πρώτα τα ονόματα των νεκρών και μετά των υπολοίπων οπαδών, που ενώ ήταν τα θύματα κι οι ήρωες μιας τραγωδίας, παρουσιάζονταν για 23 χρόνια ως οι θύτες, που κανείς δεν πρέπει να λυπάται. Αυτό που δεν τελειώνει είναι ο αγώνας για να βρεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης, πρώτα οι υπεύθυνοι της τραγωδίας και μετά αυτοί που κατασκεύασαν τα φρικτά ψέμματα που κράτησαν 23 χρόνια.
Γιατί μπορεί σήμερα να έλαμψε η αλήθεια κι όλοι αυτοί να μην είχαν άλλη επιλογή από την αποδεχθούν με γραπτές δηλώσεις, αλλά το ερώτημα παραμένει: ποιος έστησε όλη αυτήν τη συνωμοσία, ποιος έδωσε εντολή για την συγκάλυψη; Δεν μπορεί να γίνει εύκολα αποδεκτό πως το μόνο κίνητρο ήταν η προσπάθεια των ανώτερων αστυνομικών μιας μικρής πόλης να σώσουν το τομάρι τους. Δεν μπορεί να στηθεί όλο αυτό το σκηνικό που αποκαλύφθηκε σήμερα χωρίς πολιτική βούληση, μόνο από τις προσπάθειες 2-3 υπευθύνων που θα έκαναν τα πάντα να γλιτώσουν. Κι αν είχε γίνει έτσι, δεν θα χρειάζονταν 23 χρόνια για να λάμψει η αλήθεια.
Ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας, Ντέιβιντ Κάμερον, τα είπε όλα με το όνομά τους σήμερα. Μόνο ένα όνομα δεν βγήκε από τα χείλη του. Αυτό της τότε πρωθυπουργού, Μάργκαρετ Θάτσερ. Αυτής που σήμερα μάθαμε πως είχε τότε εκφράσει στην Βουλή την ανησυχία της για το “πόσο καταδικαστική κι αρνητική ήταν για την εικόνα της αστυνομίας η τραγωδία του Χίλσμπορο”. Αυτής που είχε παραπάνω από έναν λόγους να κρατήσει άσπιλη την εικόνα του αστυνομικού της κράτους. “Expose the lies before Thatcher dies”, έγραφε ένα πανό που συχνά-πυκνά εμφανιζόταν στο Άνφιλντ.
ΥΓ1: Οι οικογένειες θα συνεχίσουν τον αγώνα τους για την απόδοση ευθυνών. Όμως θα ασχοληθούν πια κυρίως με αυτούς που κατασκεύασαν όλα αυτά τα ψέμματα κι έκρυψαν την αλήθεια, κι όχι μ’αυτούς που η εγκληματική τους αμέλεια κόστισε τόσες ανθρώπινες ζωές. Τα λάθη κι οι παραλείψεις μπορούν να γίνουν αποδεκτά, η ηθελημένη κι οργανωμένη σπίλωση για τόσα χρόνια, όχι. Η σημερινή ανακοίνωσή τους έχει ξεκάθαρο τίτλο: “Έχουμε την Αλήθεια, τώρα θέλουμε Δικαιοσύνη”.
ΥΓ2: Για κάποιους η τιμωρία έχει έρθει ήδη. Ο υπεύθυνος της αστυνομίας εκείνη την ημέρα, αυτός που έφερε το βάρος των λαθών, αλλά και της συγκάλυψης, πρώτα έχασε την δουλειά του, μετά είδε τον γάμο του να διαλύεται. Πνιγμένος στις τύψεις για όσα συνέβησαν το 1989, το 2004 τον βρήκε να προσπαθεί να αυτοκτονήσει με βόμβα δικής του κατασκευής, όταν ήταν πια έγκλειστος σε ψυχιατρική κλινική υψίστης ασφαλείας. “Οι Ερινύες θά’ρθουνε, όπου κι αν πας”, που λέει κι ο στίχος.
Το παραπάνω άρθρο και τα σχόλια είναι του Θέμη Καίσαρη από το www.contra.gr (12/9/2012)
